Dostęp do wnętrza jest bardzo dobry dzięki drzwiom przesuwanym po obu stronach nadwozia. Tylna klapa unosi się wysoko, na 190 cm, nie przeszkadza przy załadunku. Kufer w wariancie 5-osobowym, do rolety, mieści 624 litry, ale auto osobowe można przekształcić łatwo w vana, składając oparcia siedzeń drugiego rzędu. Powstaje wówczas ładownia o pojemności 2.800 l (Renault Kangoo 2.866 l). Można też całkowicie wymontować tylne siedzenia, ale wymaga to trochę zabawy ze śrubami. Na ile powiększy to pakę? U dilera Citroena powiedziano nam, że nikt tego nie mierzył.

Kokpit, choć twardy, poszczególne elementy ma dobrze spasowane, nic nie trzeszczy na nierównościach. Dobrze, że plastik nie panoszy się totalnie we wnętrzu, gdzieniegdzie zastąpiono go tekstyliami, np. tak wykończono podłokietniki. Siedzenia wygodne, wyprofilowane tak, że dobrze trzymają na zakrętach - to się przydaje, bo auto ma dość komfortowe zawieszenie, ale w efekcie na zakrętach wychyla się. Można by jeszcze dopracować regulację pochylenia oparć foteli. Po zwolnieniu blokady oparcie gwałtownie skacze do pionu. Kolegę uderzyło w głowę.

"Inteligentne" wycieraczki byłyby dobrym wynalazkiem, gdyby dało się je całkowicie wyłączać. W testowanym aucie w pewnym momencie oszalały i wycierały suchą szybę, zgrzytając.

Tradycyjnie już krytykujemy niefortunne umiejscowienie, na centralnej konsoli, przycisków sterowania szybami. Szuka się ich na drzwiach. Między przednimi fotelami sporo niezagospodarowanej przestrzeni, szkoda, że nie zabudowano jej porządnymi schowkami, a jedynie płaskimi korytkami.

Dźwignia skrzyni biegów nie chodzi jak po maśle, biegi czasem topornie wchodzą. Turbodiesel 1.6 w wersji 90 KM to jednostka elastyczna, maksymalny moment uzyskuje przy niedużej prędkości obrotowej. Do 100 km/h rozpędza auto w 12,5 s. Spalanie: podawane przez fabrykę 6,8 l na 100 km w mieście jest nierealne do uzyskania, nam wyszło około 9 litrów. Deklarowane 4,9 l na trasie już prędzej, ale tylko pod warunkiem jazdy w taksówkarskim stylu; nasza próba wykazała 5,0 l/100 km. Średnia z testu w warunkach mieszanych, bez oszczędzania, wyszła 6,8 l/100 km wobec deklarowanego przez producenta 5,6 l.

W Berlingo zastosowano układ jezdny C4 Picasso, zapewniający komfortowe wybieranie nierówności. Nawet na kocich łbach auto jedzie bez wstrząsów.

Podsumowując, mamy dwa w jednym. Osobowego kombivana i dostawczaka o pojemności ładunkowej bez mała trzech kubików. Zamiany dokonuje się błyskawicznie.

Dobry dostęp do wnętrza. Komfortowe zawieszenie. Dobre wyciszenie silnika. Nieduże spalanie. Możliwość łatwego przekształcania wnętrza. Dużo schowków.

Szalejące wycieraczki. Nie dość gładko wchodzą biegi. Wymykająca się spod kontroli blokada regulacji pochylenia oparć foteli. Wychylenia na zakrętach.